Overstraat 3
3959 BR Amerongen

Van rechts naar links: de prijswinnaars Roos Geurts, Marie Shvartsman, Janneke van Bockel, voorzitter van de jury Edith Alkema, gedeputeerde Mirjam Sterk en organisator Roeland Schweitzer.

Foto: Sasha Ushakova (ushakova.a@ukr.net)

Eerste Prijswinnnaar Ria Suijdendorep ontbrak, zie onderaan.

Jouw droom over Europa

De prijsuitreiking vond plaats op woensdag 16 april om 16 uur in het stadhuis van Veenendaal. Gedeputeerde Mirjam Sterk van de Provincie Utrecht, met Europa in haar portefeuille reikte de prijzen uit.

Gastheer, burgemeester Gert-Jan Kats vertelde hoe belangrijk euopa ook voor Veenedaal is en zeker in de Food Vallye, het samenwerkingsverband tussen Ede, Veenendaal en Wageningen.

Juryvoorzitter Edith Alkema las voor uit het juryrapport. Er waren veel  goede inzendingen. Lastig kiezen dus. Lees het hele juryrapport.

 Hieronder staat het winnende verhaal van Ria Suydendorp:

Overhoren

Wil je me nog even overhoren?

Eerst bijkletsen en dan komt het A-viertje tevoorschijn. Topografie: alle landen en hoofdsteden van Europa.

Wat weet je eigenlijk van Europa is mijn vraag, terwijl ik het blad bestudeer. Joost Klein, zegt ze met een grijns.
Ja, dat was inderdaad Europees, we lachen.
Dan gaan we aan de slag, eerst het land en dan de stad. Ondertussen maken we gekke ezelsbruggetjes om te kunnen onthouden wat de link is tussen de steden en het land,
Wat een verschillen allemaal verzucht Soof. Kunnen we niet gewoon allemaal Europeaan zijn? Met één hoofdstad?
We zijn allemaal Europeaan is mijn antwoord. Nou waar wachten we op, is haar reactie. Wat zou jij een goede hoofdstad van Europa vinden? Amsterdam natuurlijk! Ik schiet in de lach…
Soof, je legt de vinger precies op de zere plek. O…dat vindt iedereen natuurlijk van zijn eigen land… komt er.

Europa zit er ondertussen, inclusief hoofdsteden al behoorlijk in. Ieder voor de hand liggend cliché of symbool komt langs. Van dat wij Nederlanders allemaal op klompen lopen, naar manneke Pis, de Eifeltoren tot de toren van Pizza. De veelzijdigheid, en kleurrijke oorsprong van al die symbolen roept vragen op.
Dus al die landen met al die gekkigheid hebben verschillende landschappen maar de mensen zijn eigenlijk overal even gek of trots of blij met hun land en vooral met het stukje waar ze zelf wonen. Dat is de conclusie van Soof.

Dan vervolgt ze: waar je zelf woont daar ben je vooral blij mee en daar wil je het goed hebben. We benoemen het dorp waar zij woont, dat is prettig omdat het een zwembad, winkels en een bibliotheek heeft. Al pratend kijken we met voorbeelden steeds verder over de rand van het dorp van Soof. De rand van de provincie, wij hebben geen zee… wel een bos… we zoeken naar grenzen, de grenzen van Nederland.
We benoemen de landen waar zij met vakanties doorheen gereisd is. Die liggen allemaal in Europa. We concluderen dat landen in Europa goed zorgen voor hun land en de vrede willen bewaren door samen te werken.
Dat was niet altijd zo … we zoeken op hoeveel oorlogen er geweest zijn binnen Europa. De tweede wereldoorlog die kent ze. We kijken op Wikipedia …ze zijn niet te tellen volgens Soof.

De Oudheid, de middeleeuwen iedere eeuw had zijn oorlogen. We worden er stil van. Nog stiller worden we als we de namen van de veldslagen lezen, het aantal doden… de zinloosheid ervan. Stiller worden we als we de oorlog in Joegoslavië tegenkomen, dat was zo dichtbij net zoals nu Oekraïne in oost Europa.

Ineens lijken die ezelsbruggen flauw, er is een hoofdstad die op dit moment echt telt. Kiev is de hoofdstad die blijft hangen in het rijtje.
Soof verzucht, ik hoop dat het niet lang meer duurt voordat - en er komt een grijns op haar snoet - voordat Oekraïne vrede én een soort Manneke pis krijgt en dat we daar dan allemaal om kunnen lachen en dan wordt Kiev de hoofdstad van Europa.

Eerste prijswinnares Ria Suydendorp