Overstraat 3 - 5
3959 BR Amerongen
T: 0343 - 452844

Een reisje door India

Schrijver nodig ?

over Schworks

Meer verhalen ?

s p r a n k

Een miljard mensen, 23 verschillende talen, 2% betaalt inkomstenbelasting, ruim een kwart leeft onder de armoedegrens. Volgens hun normen.
Misschien kan zo'n 30 % niet lezen of schrijven en dan nog is een plattegrondje vaak een onbegrijpelijke abstractie.
Meer Toyota Landcruisers gezien dan in Nederland, prachtige fietsen, roomwitte Ambassador auto's, soms helemaal nieuw, onder de motorkap en tegelijk nog altijd hetzelfde jaren vijftig Engelse Morris bolhoedje als vorm, scooters, motoren, alles in oneindige aantallen.
Heilige koeien en geiten en varkens en honden op de weg, prachtige koloniale huizen en hutjes van leem en palmbladeren.
Mensen, de mannen met dekens om, mutsen op, de vrouwen in prachtige kleuren, verbijsterende contrasten in een oneindig wijd spectrum.

"God is love. Is this the final message of India?" vroeg E.M. Forster zich af in zijn klassieker 'A passage to India'. Zijn vraag raakt de kern van het verhaal. Alles in India is doordrongen van een diep religieus besef. Iedere deur is voorzien van een teken om de goden welkom te heten en gunstig te stemmen. Iedere ontmoeting met een levend wezen is in de ogen van een Indiër een ontmoeting met God. Overal zijn grote en piepkleine tempeltjes. Religie is ontmoeten en gezelligheid. In vele huizen wordt wierook gebrand, niet alleen om de kakkerlakken uit te roken. En zelf zijn de Indiërs ook goden. Hoe arm of rijk ook. Prachtige mensen, trots, vol zelfrespect, waardig. Met helemaal niets, gehurkt om een vuurtje treden ze je nog stralend tegemoet. Zelfs de bewoners van de kleinste hutjes lopen in gestreken overhemden en fabelachtig mooie sari's. Het is gewoon je lot of je rijk of arm wordt geboren, het leven is een tijdelijke jurk, het gaat om het bewandelen van de weg naar wijsheid en verlichting om uiteindelijk het nirvana te bereiken, ontsnapt aan de cyclus van geboorte en hergeboorte.

Hihih, een love marriage

Het leven is lijden. Ziekte, dood, rampen, het hoort erbij. Tien uur wachten, men maakt er iets leuks van. Een fantastische inventiviteit, creativiteit om van niets iets te maken. Alles doet het, enigszins, alles wat nog te gebruiken is wordt hergebruikt. We zagen vele heilige dieren, maar geen olifanten of tijgers. We zagen vooral veel straatverkoop van alle soorten fruit en groente en kleine komkommers met peper en zout, gefrituurde meelproducten en aardappels. We hoorden het gerochel, de hele dag, het gespuug van rood bethelsap en de kakofonie van toeters en fietsbellen. Hebben jullie een 'love marriage' vroegen ze ons voortdurend om vervolgens in een enorm gegiechel uit te barsten als dit het geval bleek. Al hún huwelijken zijn door ouders gearrangeerd, nu nog steeds en ook onder goed opgeleide mensen. We zagen de bazaar in Old Delhi, de chaos van de taxi's, riksha's, fietsen, voetgangers, bussen, vrachtwagens, stof en koeien tegenover de oud Engelse allure in New Delhi. We kregen keelpijn van de luchtvervuiling en we besloten sneller dan gedacht te kiezen voor Orissa in het zuidoosten. We genoten er van de natuur, van de mensen en vooral van de intense cultuur. Doordat we met openbaar vervoer reisden, bussen, boot, trein, werd iedere dag een ontmoeting. We zagen ook de viezigheid, de vervuiling, de smog, de ineffectiviteit, de erosie, de droogte, maar bovenal zagen we een adembenemend land, prachtige natuur en heksenketels van steden.

ohh, religieus besef

En we zagen tempels. Van de indrukwekkende Lotustempel in Delhi tot de Zonnetempel in Konarak, die net als de Taj Mahal onder het werelderfgoed valt. We zagen de boeddhistische tempels in het landelijke Bhubaneshwar, we mochten op onze trouwdag een dienst in een prachtige hindoetempel bijwonen in de viezige industriestad Cuttack, maar we vermeden heilige plaatsen als Puri en Varanashi aan de Ganges, ook bekend onder de naam Benares (te veel toeristen). We zagen dode zeeschildpadden en honderden vissers aan de Golf van Bengalen en we ontmoeten soms een enkele Japanse of Koreaanse toerist. Haaien hebben hier dezelfde beschermde status als een tijger, een haai is een halfjaarloon voor een gemiddelde visser. We liepen over de highway van Calcutta naar Madras en klommen vroeg in de ochtend in overvolle bussen zonder ramen. Snip verkouden ondanks het subtropische weer. We zagen en hoorden een haventje ontwaken en we misten de dolfijnen in het Chilika lake waar miljoenen flamingo's overwinterden. We genoten van de stilte en rust op een van de eilanden. Het was een prachtige volle maan en kerstmis. We ontdekten daar pas echt de heerlijke en sterk vegetarische Indische keuken en geleidelijk aan beseften we iets van de seizoenen. Nu in de winter, perfect weer, 4 graden celsius 's nachts in Delhi, in hun ogen ijskoud, overdag 20 tot 25 graden. En straks wordt het warmer en warmer en warmer, tot genadeloos heet en dan in juni, juli gaat het regenen, tot oktober, al het stof spoelt weg, vele net herstelde bruggen, wegen en huizen gaan mee. Gebouwen van 20 jaar oud vallen nu alweer ten prooi aan bomen, schimmels, (heilig?) ongedierte en regenrivieren die er dwars doorheen groeien. En dan soms, of misschien wel regelmatig, een forse aardbeving.

Orissa, meer dan rijst

Duizenden jaren oude culturen, Orissa was een belangrijk koningrijk van de eerste eeuw voor Christus tot pakweg 800 na Christus. Wij voelden ons lompe Europeanen, vele maten groter en vele malen minder elegant in onze bewegingen. Ze moesten er zachtjes om lachen als Katri en ik niet op het busbankje pasten en ze gaven ons vervolgens een goede plek. Natuurlijk zijn we ook afgezet, een tientje, twee daglonen voor een riksharijder, voor twintig gulden per dag leefden wij royaal. We lazen uitstekende Indiase kranten en we begrepen dat iedere Indiër de aanval op het parlement als een dolksteek in zijn eigen hart beschouwt.We misten kerstmis en nieuwjaar en de euroconversie, maar zagen wel een deftig Indiaas huwelijk, uiterlijk niet erg anders dan onze huwelijken met receptie, het bruidspaar, de wederzijdse ouders, vele gasten met cadeaus en een videoploeg.

Ja, het was adembenemend. We bezochten een papierfabriek, een stropdasfabriek, banken, postkantoren, een kleermaker, zilversmeden, een prachtig museum en stoffenhandelaren, die bij voorkeur een hele container aan ons sleten. De verzending met Maersk of TNT leek geen probleem, maar we waren op vakantie. Opeens was de main bazar van New Delhi net de Kalverstraat vol backpackers op weg naar het geluk. Met pakweg een dag vertraging door de smog in Delhi ging de zon tot slot onder boven Schiphol.
We namen cadeautjes mee naar huis waaronder prachtig handgemaakt papier met op de verpakking een gekalligrafeerde tekst in het Sanskriet. Wat de tekst betekende? De papiermaker riep zijn Amerikaanse neef erbij. 's Avonds werd per koerier in ons hotel de volgende vertaling bezorgd:

May there be peace
within you
in all directions
in the sky
in the universe
and on earth

januari 2002 © Roeland Schweitzer